woensdag 8 juli/m zondag 19 juli 2015

Na een tweedaagse tussenstop in Tordesillas, komen we aan in Noord Spanje op camping El Helguero nabij het plaatsje Ruiloba. Na al die warmte vinden wij 25 graden een verademing en we gaan op pad naar het kustplaatsje Comillas. Door het stadje lopen twee wandelroutes, geel en rood, maar de route(s) staan vreemd aangegeven zodat we van beide routes de belangrijkste bezienswaardigheden eruit pikken. Zo komen we bij een prachtig onderkomen voor de Santiago de Compostella lopers (en fietsers). Overigens komen we tijdens onze diverse wandelingen in de omgeving regelmatig de gele pijlen van De Camino tegen en veel wandelaars ook, de één met ferme pas en een ander met een vermoeide blik in de ogen.
In het centrum van Comillas, bij het gemeentehuis en de kerk strijken we neer op een terrasje en terwijl we van onze cortado’s genieten, komen er bruiloftsgasten naar de kerk lopen, de dames hebben het moeilijk op hun naaldhakken op de kasseien en sommigen gaan dan ook flink onderuit. Altijd leuk...mensen kijken. Wie heeft ook al weer de naaldhakken uitgevonden?
We vervolgen onze wandeling door de stad en bezoeken El Capricho de Gaudi, een fraai huis dat aan de buitenkant versierd is met vele tegels met keramische zonnebloemen.
Dit is de streek van de cider, dus bestellen we een fles, eten er heerlijke pincho’s bij, staande aan een wijnvat. We voelen ons net Spanjaarden.
Op een onbewolkte dag gaan we het gebergte Picos de Europa in en nemen de kabelbaan Fuente Dé die ons van ca. 1000m naar een hoogte van ca. 2000m brengt. We hadden iets meer sneeuw verwacht, maar het uitzicht is ruig en prachtig. Op de terugweg kopen we op de markt in Potes Cabrales, een pittige blauwader kaas gemaakt van geiten-, schapen- en koemelk typisch voor deze streek. Pittig is hij zeker…
We zijn van plan het bergstadje Bulnes nog te bezoeken dat alleen bereikbaar is per kabelspoor, maar daar aangekomen liggen de bergen in een dikke mist en daarom wandelen we naar een ander uitzichtpunt. Niet echt een makkelijke klim want op diverse plaatsen hebben steenlawines het pad bedolven. Maar aan het eindpunt wacht hotel/rest Poncebos waar we dankbaar onze dorst lessen en een bocadillo jamon eten om weer op verhaal te komen.
We zitten aan de kust, dus hebben we een stranddag tussen de Spanjaarden op het mooie zandstrand van Comillas. Prachtig helder water, maar een stuk kouder dan in Portugal.
De tijd tikt door en opeens is het alweer 17 juli en wordt Henk 64 jaar. Geen cadeau van mij, maar wel vele apps, mails en FB gelukwensen. Het is een stralende dag dus op naar het strand, gelegen in een kleine baai tussen hoge kliffen, dat we daags ervoor hebben ontdekt.

Het wordt tijd om Spanje te verlaten want het eind van onze reis komt in zicht.
En waar kun je zo’n reis nu beter afsluiten van op onze “oude” camping Le Tedey in Lacanau. Dus vertrekken we richting Lacanau met een tussenstop in Urrugne, Frankrijk op 8 km over de Spaanse grens. Tegen 18.00 komen er donkere wolken aandrijven en ja hoor: regen.
Niet heel veel, maar genoeg om alles op te ruimen, vroeg naar bed en morgen kijken of de telefooncel nog op Le Tedey staat.

A bientôt !