07 - Costa del Sol

Week 7, maandag 4 mei t/m zondag 10 mei 2015

Het eerste wat dan in mij opkomt is natuurlijk: ’t was aan de Costa del Sol….tingelingeling
Gekheid natuurlijk, de Costa del Sol noemt men hier Costa del Golf en bestaat voornamelijk uit appartementencomplexen. Maar het achterland is prachtig.

We kamperen in Almayate Costa, op een drukke, met name in het weekeinde, met Spanjaarden bezette camping waar wat wordt afgekletst, gekookt en gebakken. Heel gezellig. We nemen de bus naar de havenstad Málaga en Henk eet er natuurlijk zijn favoriete ijsje: Málaga. We lopen door de stad langs “La Manquita”, de ‘Eenarmige Vrouwe’ omdat één van de twee torens van deze kerk niet is afgebouwd sinds 1528. Het zal er dus ook wel niet meer van komen. Van de kerk naar het Museo Picasso met ca. 155 uiteenlopende werken van de meester zelf en we komen uit bij het Teatro Romano met het imposante Alcabaza - fort - erboven met mooie, met veel rozen, aangelegde tuinen.
Na Málaga trekken we 116 km verder naar het zuiden en komen aan op camping Parque Tropical, een voormalige kwekerij van tropische planten. Er staan er nog velen en het is hier mooi groen. Het zwembad ligt in de kas dus we trekken een aantal baantjes in het heerlijk warme water.
Op ons programma staat een bezoek aan het stadje Ronda. De zon schijnt, de lucht is helder waardoor we regelmatig tussen de bergen door een blik kunnen werpen op Gibraltar en Afrika daarachter. Ronda, met name bekend door de Puente Nuevo - brug in een bergkloof (El Tajo) - is één van de vele witte dorpen. We bezoeken de stierenvechtersarena waar we nog een rondje van de rijschool meemaken in de arena. Hoewel verboden in de straten, vinden er elk jaar in de arena in september nog stierengevechten plaats. Spektakel dus, misschien een keer in september terugkomen?
Op zaterdag 9 mei is de opdracht in onze ontbijtkalender identieke plaatjes te schieten net als Niels en Céline. Alleen vertellen ze er niet bij in welke stad. Moeders speurt hun Facebook af en ja daar vind ik er eentje: in Madrid dus! We zullen ons best doen…en tips zijn welkom ;-)
We zijn vroeg opgestaan om voor de drukte ‘The Rock’ te gaan bekijken, Gibraltar dus. In de parkeergarage - tip van de campinghouder – stallen we onze auto en wandelen we de grens over om opeens in Engeland te staan. Waar ter wereld moet alle verkeer stoppen omdat er een vliegtuig landt of vertrekt? Gibraltar dus! We nemen de bus, rijden over de landingsbaan en stappen uit in het centrum. De kabelbaan naar de top laten we voor wat het is: apen, zijn er boven. Mij niet gezien!

Een stukje van Henk…voor de mannen
Het benzine verbruik is een stuk verbeterd, het schommelt de laatste 5 weken tussen de 1:8 en zelfs 1:12, het gemiddelde zit rond de 1:9. Dit komt door de prima wegen die over het algemeen redelijk rustig zijn, waardoor een constante snelheid kan worden gehanteerd. De wegen in Spanje zijn over het algemeen in een prima conditie. Bij sommige van de tochten in het binnenland wordt nog wel eens een weg van slechte kwaliteit aangetroffen en worden de schokbrekers danig op de proef gesteld.

06 - Granada en de Sierra Nevada

Week 6, zondag 26 april t/m zondag 3 mei 2015

We laten de Costa voorlopig achter ons en via een mooi landschap komen we na 465 km aan in het bergdorpje Beas de Granada, camping Alto de Viñuelas, op zo’n 1000 m hoogte en 15 km van Granada.
Zaten we ’s morgens nog heerlijk in de zon met 25 graden en uitzicht op zee, kijken we nu bij 10 graden uit op de besneeuwde bergtoppen van de Sierra Nevada. We maken een wandeling in de bergen tussen de tijm en rozemarijn, maar al snel komt de regen opzetten, dus rechtsomkeert, regenjassen aan en verzopen teruggekomen. Straks lekker eten in het restaurant van de camping, althans dat hopen we, want op het menu staat zo iets als Cachas en Caracolas. Maar…als ik cachas google, krijg ik allemaal gespierde blote mannenlijven te zien…dus dat zal het wel niet zijn..
Cachas picante bleek dus geschreven met een G en zou ‘pikante pap’ zijn…Henk kiest liever voor een schnitzel, maar ook dat blijkt toch iets heel anders dan wij denken…zie foto. De volgende dag is ons uitzicht er nog mooier op geworden, want er is een flink pak sneeuw bijgevallen. Es muy frio aqui !

We hebben via internet nog tickets voor het Alhambra kunnen bemachtigen en op Koningsdag gaan wij met de bus naar Granada. We lopen door het Albaicín, het deel van de stad dat op een heuvel tegenover het Alhambra ligt. Langs smalle keienstraatjes staan villa’s met Moorse versieringen en tuinen met hoge muren. Het is maandag en gelukkig is het Moorse badhuis uit de 11^e eeuw, El Bañuelo, toch open zodat we kunnen zien hoe het licht door stervormige gaten in de koepel naar binnen valt. Veel straatnamen beginnen met Cuesta, wat helling betekent. We klimmen dus wat af… onze arme beenspieren hebben het zwaar.

We komen boven aan bij het Alhambra. Onze tickets voor de Nasrid Paleizen zijn geldig om 18.00 uur, dus we nemen eerst het voetpad naar de Generalife, het buitenverblijf. De mooiste vertaling vinden wij toch wel: de tuin van het hemelse paradijs. En zo voelt het ook wel een beetje, zeker als we de Escalera del Aqua opgaan, een trap waar zachtjes water overheen stroomt.

We vervolgen het voetpad en komen aan bij het Paleis van Karel V, vierkant aan de buitenkant en rond met vele pilaren aan de binnenkant…zie foto.

Uiteindelijk is het dan zover en gaan we dé top attractie binnen en zien de Patio del Mexuar – de raadskamer van de sultan, De Salón de Embajadores – het plafond met de zeven hemels van de moslimkosmos, De Patio de los Leones – de patio met slanke zuilen en de fontein met de leeuwenbeelden en de Sala de los Abencerrajes waar het patroon is geïnspireerd op de stelling van Pythagoras.

Er is zoveel te bekijken en over te vertellen, eigenlijk zou iedereen dit met eigen ogen moeten zien.

Wij voelen ons op Koningsdag ook een beetje koninklijk en inderdaad het paradijs op aarde, tenminste.. als er niet zoveel toeristen zouden zijn.

We rijden naar het plaatsje Guadix en wandelen door de wijk van de holbewoners met 2000 grotten, sinds de prehistorie in gebruik toen mensen er een veilig onderkomen zochten. In en rond Guadix vindt men een grotwoning net zo geschikt om in te wonen als een huis, zo niet beter. De zachte leem is gemakkelijk uit te graven, dus er kan altijd een extra kamertje aan het huis worden toegevoegd. De temperatuur is er permanent 18 graden en het enige nadeel is het gebrek aan daglicht. De grotten schijnen erg in trek te zijn en worden voor verbazend hoge prijzen gekocht en verkocht.

Zo’n 80 km zuidelijker, aan de zuidkant van de Sierra Nevada komen we aan op de camping in Orgiva, waar we verwelkomd worden door een kudde schapen en geiten die onder politiebegeleiding over de brug moeten en in ‘onze’ achtertuin de hele middag lopen te blaten en te klingelen.
Orgiva is onze uitvalsbasis voor een rondrit door Las Alpujarras. De witte dorpjes met hun platte daken waar de typische schoorstenen recht uit omhoog steken zijn uniek voor Andalusië. De plaatselijke specialiteiten zijn ham, die wordt gedroogd in de koude berglucht van Trevélez en vrolijk gekleurde, met de hand geweven kleden in Pampanaira.

Het is hier mooi ! of Esto es muy bonito !

05 - Aan de Costa Blanca

Week 5, maandag 20 april t/m zaterdag 25 april 2015

We komen aan in Oliva aan de Costa Brava, waar we het enorm brede zandstrand bijna voor ons zelf hebben. Wat een rust, het zal hier ’s zomers zeker een heksenketel zijn, maar voor ons is het prima. We maken lange strandwandelingen en mijn eigen (safari)chef wokt pimiento de padrón – de milde groene Spaanse peper.

We maken een rondrit en bezoeken de stadjes Calpe en Gualdelest. Guadelest is een bergdorpje met op hachelijke plaatsen op de rotsen de ruïne van een kasteel en de klokkentoren van een kerk. We bezoeken het Museo de microminiatures van Manuel Ussá. Fantastisch het hele dorpje gebeeldhouwd in het oog van een naald, een draaimolen in een halve dop van een walnoot, een roos op een haar en vele andere beeldhouwwerkjes.

We lopen ook nog even het 20.000 tellende peper- en zoutstellenmuseum binnen voor we weer verder rijden.

Onderweg komen we door de plantages van – naar we nu weten – de nísperos of te wel de loquat of Japanse mispel. Uiteraard proeven we illegaal, een wrang-zoete vrucht die lijkt op een pruim en smaakt als een perzik, maar dan met meerdere pitten. Zoals wij in Nederland de glastuinbouw hebben, beschermen de Spanjaarden hun plantages met gaasdoek. Het ziet er apart uit.

De ‘Olibus’ brengt ons naar de markt in Oliva waar we een kilo aardbeien voor 1 euro kopen, een pondje nísperos en natuurlijk de opdracht van Ma om breinaalden en wol te kopen om een shawl te breien voor het geval dat ik me zou vervelen. Heel fijn dat het patroon in het Engels is; ik snap er helemaal niets van.

Kortom een heerlijke week luieren op camping Riomar aan het strand.

04 - Valencia

Week 4, maandag 13 april t/m zondag 19 april 2015

We reizen verder naar camping Coll Vert, 6 km onder Valencia en niet ver van kustplaats El Palmar, waar officieel de paella ‘uitgevonden’ werd. Onderweg rijden we langs sinaasappelboomgaarden en groentekwekerijen. Dachten we eerst nog dat we een of ander chemisch goedje roken, blijkt het dus de geur van sinaasappelbloesem te zijn.
We nemen de bus naar de stad en nemen een kijkje in de Mercado Central, versierd met ijzer, glas en tegels en we vragen ons af wie al die groenten, vlees en die vissen op gaat eten. De verkopers glimlachen vriendelijk, ook als je alleen kijkt. Vanuit de Markthallen lopen we het beursgebouw in, La Lonja de la Seda, dat werd gebruikt voor de zijdehandel. We komen ogen tekort. Dit is dé plek om een echte, platte paella pan te kopen.

Bij de Aposteleningang van de kathedraal is het druk. Elke donderdag om 12 uur – nu dus – komen de acht leden van het Watertribunaal het bordes op. Een van hen spreekt plechtig: ‘Als u iets te zeggen heeft over de waterhuishouding in Valencia, zegt u het dan nu’. Niemand zegt iets, sinds 200 jaar, want het is een 1000 jaar oude culturele traditie.

We hebben dorst gekregen en we stappen de prachtige Horchateria Santa Catalina binnen. Hier verkopen ze de traditionele horchata (een zoete melkachtige drank gemaakt van aardamandelen). De Valenciaan vindt dit verfrissender dan ijs. Wij laten het ons smaken en eten er een farton – broodstengel met poedersuiker – bij.

Tot nu toe vinden wij Valencia top en we besluiten terug te komen, maar dan met de fiets.

We huren dus een fiets en via een mooi fietspad langs de kust bezoeken we de stad nogmaals. Het stadscentrum van Valencia ligt tegen de vroegere bedding van de rivier de Turia. De rivier is omgelegd en stroomt tegenwoordig om de stad heen en waar ooit water was is nu een prachtig park, de groene long van de stad. We peddelen langs fonteinen, bloeiende bomen en joggende Spanjaarden. Aan het einde van de rivierbedding komen we bij de futuristische gebouwen van oa architect Santiago Calatrava: de Stad van de Kunsten en de Wetenschap.
Een stuk of vijf schitterende gebouwen van glas, keramiek, veel water eromheen met onder meer een opera, een museum en een aquarium. We fietsen eromheen, en nog eens.

Uiteraard hebben we de hele terugweg tegenwind, maar het was een geslaagde stadstrip.

¡Hasta luego!

03 - Van Barcelona naar Peñiscola

Week 3, maandag 6 april t/m maandag 13 april 2015

We pakken nog een dagje Barcelona mee, tenslotte moeten we nog een vruchtensapje scoren de op La Boquería, mmm mango/kokos is mijn favoriet. We gaan met de metro verder naar Parc Güell, de kleurrijkste creatie van Antoni Gaudí. Rond 1890 kreeg Gaudí de opdracht van hertog Güell om een tuinstad te ontwerpen. Via een trap die geflankeerd wordt door keramische dieren kom je op een open ruimte met een kronkelig balkon van gekleurd mozaïekwerk, waarop de langste bank ter wereld staat. Onder dit plein ligt de vroegere markthal met 84 scheve pilaren. We laten het mozaïek en de toeristen achter en lopen de berg af naar 'De Bijenkorf' van Barca namelijk El Corte Inglés. Een warenhuis met 9 verdiepingen, voor elk wat wils, maar uiteindelijk vinden we een blauw-wit gestreept T-shirt voor Henk bij C&A....niet lachen!

We hangen de caravan weer achter de auto en komen na 120 km aan op camping La Noria in Torredembarra, waar Henk vroeger, als kind, geweest is met Jopie, Wim en Ciska. De camping bestaat nog en ligt aan een breed zandstrand. Wat we niet wisten is dat er ongeveer elk half uur een trein voorbij komt. Enfin.. het is maar voor 3 nachtjes.

We nemen de trein naar Tarragona waar we veel resten uit de Romeinse tijd aantreffen. De Romeinen gebruikten de stad als basis voor de verovering van het Iberisch schiereiland in de 3e eeuw v.C. De ruïnes van het Amfiteatre Romá zijn in redelijke staat, maar nog indrukwekkender vinden wij de gangen van het blootgelegde Romeinse circus uit de 1e eeuw, waar deels nog huizen bovenop zijn gebouwd.

In de Verduleria tussen de Spaanse señora’s kopen we de ingrediënten voor pollo con vinho blanco met veel knoflook en uien. Ook nemen we kleine artisjokken mee voor de volgende dag.

We gaan verder naar Peñiscola (volgens Fred een stadje met een bedenkelijke naam, maar er zit niet voor niets een friemeltje boven de n ).
Op camping Vizmar staan we voor EUR 10 per nacht naast mensen uit Wierden, dat dan wel weer.
Peñiscola heeft een prachtig breed zandstrand en dito boulevard, die we aflopen naar het kasteel van Papa Luna, waar de zee aan drie kanten omheen spoelt.

Onze eerste rondrit brengt ons naar Morella. Een eerste blik op het stadje met een waaiervormig doolhof van huizen gedrapeerd rond een rots met daarboven een kasteelruïne. Uiteraard klimmen we helemaal naar boven voor een fantastisch, maar winderig uitzicht. We vervolgen de rit naar Ares del Maestre waar we wederom een adembenemend zicht hebben op het dorp dat onder een 1300 m hoge rots ligt.
We fotograferen het standbeeld van een ridder en lopen tussen de huizen en om de rots heen.

We zijn benieuwd wat de komende week ons breng.

¡Adiós!

02 - Van Figueres naar Barcelona

Week 2, maandag 30 maart t/m zondag 5 april

Een nieuwe week. We zijn met veel wind veilig aangekomen op camping La Gaviota, dichtbij Figueres, waar we natuurlijk het wonderlijke museum van Salvador Dalí hebben bezocht. Wat een veelzijdig kunstenaar.
De Venus van Milo, met laden, maar nu achter glas, deed me denken aan mij trip met Gerard naar Parijs vele jaren geleden.
De camping ligt aan zee, dus hier hebben we voor het eerst met onze voetjes in het, ijskoude, zeewater gestaan, kijkend naar de kite surfers.
Op 1 april lezen we in onze kalender over het ontstaan van La fête des fous, vooral in Frankrijk populair van de 5e t/m de 16e eeuw.
We reizen verder naar camping Barcelona net buiten Mataró, waar we de eerste avond een cursus "Sangria maken" volgen samen aan tafel met Filipijnse Spanjaarden en de fam. Weber uit Frankfurt.
De volgende dag brengt de gratis shuttlebus ons naar Barcelona en met tickets op zak lopen we van Placa Catalunya naar Antoni Gaudí's kerk Sagrada Família. Het spectaculairste gebouw van de stad vol met symbolen die op de natuur geïnspireerd zijn.
Na de kerk uitgebreid te hebben bekeken wandelen we genietend van al die prachtige bouwwerken, zoals Casa Battló en Casa Milà, naar de Ramblas, waar de overdekte markt - La Boquería - vanwege goede vrijdag gesloten blijkt. Maar aan de overkant lonkt de Jamón Experience. Ongelofelijk wat een "hammetje" van tenminste 5 jaar oud hier mag kosten. Iets te hoog voor ons budget nemen we maar genoegen met een bordje gesneden Jamón en 2 enorme glazen Sangria. Salut!

In het Palau de la Música Catalana, ontworpen door Lluís Domènech, legt onze gids uit dat het concertgebouw wordt verlicht door natuurlijk licht dat o.a. binnenkomt door de grote omgekeerde koepel van gebrandschilderd glas. Een imponerend onderdeel van het gebouw zijn de Muzen. Een beeldengroep van 18 muziekinstrumenten bespelende meisjes uit alle windstreken. We luisteren naar een stuk orgelspel van Mendelssohn en laten ondertussen het interieur op ons netvlies inwerken.

01 - Onderweg naar Spanje

Week 1, vrijdag, 27 maart t/m zondag, 29 maart

Rina

Het is zover, we gaan op pad. Lang voor de wekker wakker, dus vroeg weg. Buiten plenst het, but who cares…we hebben vakantie! Stonden we vrijdag {27/3) bij 3,5°C bibberend aan een bak hete koffie te slurpen, genieten we nu van een mager zonnetje. Zondag (29/3) samen met Anja en Jan (op grote hoogte) ontbeten met veel wind. Zou dit een voorbode van storm zijn? Met windkracht 7 a 8 komen we aan op de camping in Colombiers, caravan met de kop in de wind. Een lange wandeling gemaakt langs Canal du Midi en bladloze vignobles. Het waait nog flink, maar we vervolgen toch onze tocht naar Spanje.
@allen die meegewerkt hebben aan ‘de kalender’: het is de kers op de taart. Iedere ochtend aan het ontbijt worden wij blij verrast door familie en vrienden, met wensen, opdrachten en tips. Fantastisch.

Henk

De eerste week zit er op. Het was tamelijk inspannend, de combinatie is enigszins onstabiel, m.n. bij veel zijwind, die gedurende de reis nadrukkelijk aanwezig was. De drie reisdagen waren nat en koud, de eerste nacht in de caravan betekende dan ook dicht tegen elkaar kruipen om het lekker warm te krijgen. Het brandstofverbruik viel mij tegen 1:6 en de brandstofkosten slaan dan ook een flink gat in ons reisbudget. Reizen in dit jaargetijde betekent wel een zeer rustige weg, hetgeen heel comfortabel en ontspannen autorijden mogelijk maakt. De Pyreneeën zijn in zicht, de sneeuw ligt nog op de toppen. Op de camping is het grijsgehalte erg hoog.